itaat yok direniş var!

Güneşi ilk defa bu kadar berrak görüyorum.Birşeyler söylemek istercesine,deli deli bi aydınlık vermekte...
Sessiz akan derelerden,özgürlük diye ötüşen kuşların diyarından,mem u zin'in aşk-ı isyanından,
ehmedé xani'nin şiirlerinde hayat bulan mezopotamyadan tüten dumanlardan selam aldım.
Kuşlar daha özgür uçuşmaktaymış bu günlerde...
Ve istedikleri dillerde,yasak alfabelerle ötüşüyorlarmış devlet sınırlarını ihlal ederek,üzerlerine tutulan namlulara inat.
Kürdistan'dan zılgıt sesleri yükselmekte,Ankara'nın siyaset kokan sokaklarını sağır edecek şiddette.
Ne nükleer,ne deprem,ne tsunami bu...
Bu çok farklı bir ezgi,kulakların pasını alan.
Direniş dalgası bu..
isyan bu...
Halk ayaklanması bu..
itaatsizlik bu!

Yabancı olduğumuz bir kelime değil 'itaatsizlik.
ilkokulda bilmediğimiz dillerde,yediğimiz tokatlarla ve her sabah sıraya dizilip,mensubu olmadığımız bir ırk'a,
ırkımızı armağan ederek tanışmıştık bu kelimeyle.
Kelimeyi bilmesekte pratikte öyleydik en azından.itaatsizdik.
Daha o günlerde kimsenin kimseye itaat etmemesi gerektiğini savunur olmuştuk.
Çünkü otoritenin olduğu yerde bireyin asla özgürleşemeyeceğini öğrenmiştik.

Bu günlerde,tarih boyunca hep olduğu gibi,Kürt halkı yine sokaklarda,meydanlarda en haklı talepleriyle...
Tüm medyayı sus pus gördük her zamanki gibi.
Tüm kanallarda binlerin direnişi saklanıyor ve sadece çıkan olaylar ön plana çıkarılıyor.Şaşırmadık.
Zira hiç bir kameranın megapixeli,çözünürlüğü,inç'i yetmez bu görkemli direnişi kaydetmeye ve hiç bir kareye sığmaz bu isyan ateşi.
Görülen şu ki önümüzdeki süreçte bu isyanlar hep sürecek.
Şimdi yüzlere maske geçirme zamanıdır.
Şimdi donatma zamanıdır kara flamalarla dört bir yanı.
Şimdi yıkma zamanıdır otokratların kirli dünyasını.

Dünyanın bütün haklı isyanlarına selam olsun.




Depresif Depersonalizasyon
azarkan.tarik@gmail.com